دوبي سل

جشنواره صعود های برتر سال 93 هم دیروز برگزار شد و صعود زمستانی خط الراس دنا به عنوان برترین صعود سال 93 انتخاب شد. از صعود های زمستانی خط الراس هفت خوان علم کوه و دره یخار هم تجلیل به عمل آمد.

هدف از نگاشتن این پست ارائه گزارش از برنامه دیروز نیست. در مورد خود جشنواره و نفس برگزاری چنین مراسمی است. متاسفانه چند سالی است که ملاک و سنگ محک ارزیابی کوهنوردان در ایران اجرای صعود های برون مرزی است و جوان تر هایی که می خواهند به هر قیمتی سری در میان سر ها در آورند و نامی در میان نامداران با صرف وقت و هزینه های گزاف اقدام به صعودی توریستی بر روی یکی از قلل هفت یا هشت هزار متری می کنند. صعودی که شاید دهان پر کن باشد،شاید از نظر کمی بالا باشد اما از نظر کیفی اینطور نیست. این صعود ها تکرار است و تکرار است و تکرار.صعود هایی است وابسته به شرپا و یومار.صعود هایی است کم چالش و بدون خلاقیت. در این صعود ها اگر بخت یار باشد و هوا مناسب از بیمار مبتلا به ام اس تا نابینای مطلق برای رسیدن به قله و ثبت رکورد هایی نظیر پیر ترین فاتح، خسته ترین فاتح، جوانترین فاتح و ...با هم رقابت می کنند. در بین این  دوستان کسی را سراغ دارم که با داشتن سه صعود برون مرزی تا به حال علم چال را از نزدیک ندیده است. تا به حال صعود زمستانی موفقی را در دماوند اجرا نکرده است اما تا پای حرف هایش می نشینی از خاطرات و خطرات منطقه مرگ می گوید. نمی خواهم منکر تمام تلاش ها و صعود های  برون مرزی ایرانی باشم . در این بین دوستانی هستند که با کارنامه ای خوب و قابل قبول صعود هایی با عیار بالا را هم در خارج از کشور انجام می دهند اما تعدادشان زیاد نیست.

هنوز هم درهمین کوههای کم ارتفاع تر خودمان خط الراس ها و دیواره ها و قله های صعود نشده بسیاری وجود دارد. هنوز هم دماوند(همین دماوند با آن آمار بالای صعود و با آن همه خطی و یک روزه رو وسرعتی کار و ...) یال هایی را دارد که در زمستان صعود نشده اند. هم چنان صعود زمستانی خط الراس اشترانکوه و چوپار و ... از صعود توریستی در بسیاری از قلل هیمالیا(همراه با شرپا و مسیر کوبیده و طناب پیچ شده) دشوار تر است.

 خوشحالم که همچنان دوستانی هستند که به کیفیت صعودشان بها می دهند و اسیر کمیت ها و تکرار و روزمرگی ها نیستند.خوشحالم که در بین مدیران اجرایی فدراسیون  تفکر بها دادن به صعود های داخلی وجود دارد. هر چند اطمینان دارم تمام دوستان صرفا به منظور شرکت در جشنواره و کسب نام و ... اقدام به اجرای برنامه های نو و داخلی نمی کنند( که اگر چنین بود صعود مسیر های تکراری هیمالیا راه بهتری برای رسیدن به این هدف بود) اما نقش این جشنواره و همایش هایی از این دست را در ایجاد انگیزه در دوستان  نمی توان نادیده گرفت و انکار کرد. امیدوارم شاهد برنامه هایی نو در جشنواره های بعدی باشیم.

با تبریک مجدد به اعضا تیم دنا، تیم گشایش مسیر راژیا و دره یخار بابت صعود های ارزشمندشان. امیدوارم شاهد تداوم موفقیت این دوستان باشیم.