دوباره بهمن ماه و دوباره تلاش. دوباره بهمن ماه و صداي درون. كوهستان دوباره صدا مي كند و ما چه خوشبختيم كه اين صدا را مي شنويم. امسال قرار بود ميهمان علم كوه باشيم. همه چيز براي رفتن آماده بود و به رسم پيشكسوتان كوه و عرف و قانون نانوشته ي آنان تصميم داشتيم برنامه را در بهمن ماه اجرا كنيم. اما انتظار براي هواي خوب به نتيجه نرسيد. واقعيت اين است ما تعيين كننده قواعد بازي نيستيم  و اين كوه است كه تعيين مي كند چه كسي در چه زماني آنجا باشد. به دنبال روياي ديگري مي رويم. رويايي از سال هاي قبل.

 خط الراس اشتر به سكه نو، خط الراسي بكر و صعود نشده درقلب  البرز مركزي....

نمي دانم با توجه به شرايط و بارش هاي سنگين اخير و عدم بارگذاري تا كجاي كار مي توان رفت .

مهم تلاش است و حركت، تا كجايش مهم نيست...

حريفا! ميزبانا! ميهمان سال و ماهت پشت در چون موج مي لرزد

تگرگي نيست مرگي نيست

صدايي گر شنيدي، صحبت سرما و دندان است...

به اميد پيش كش تحفه اي كوچك در حد بضاعت ناچيزمان  براي كوهنوردان بزرگ ايران زمين...

نيما اسكندري-محسن سام دليري-مهدي الف استوار